نقش کارکنان و کارمندان در برندسازی
ضرورت برندسازی درون‌سازمانی
ارتقای درک کارکنان سازمان از ارزش‌های برند
این روزها سازمان‌های زیادی برای برخوردار شدن از برندی قوی و ارزشمند، سرمایه‌گذاری‌های کلان خود را به سمتبرند‌سازی هدایت می‌کنند، با این اندیشه که مفاهیم و ارزش‌های برند از طریق ارتباطات و تبلیغات به مخاطبان‌شان برسد و برای آنها در ذهن مخاطبان ایجاد هویت مناسب‌تر و برتر از رقبا کند، چرا‌که معتقدند ذهنیت مشتریان در تصمیم‌گیری آنها برای خرید نقش کلیدی دارد. اما این سکه یک روی دیگر نیز دارد و آن جایی است که هر یک از کارکنان سازمان به‌عنوان عناصر تولید یا خدمت‌دهنده، نقطه تماس یا اثر بر مشتریان و بر همدیگر خواهند بود و بعضا اثری به‌مراتب بیشتر از تبلیغات بر مشتریان خواهند داشت.
در مدل‌های اولیه برندسازی، نگرش غالبی وجود داشت با این عنوان که برندسازی برای شرکت‌های ارائه‌کننده محصول به برندسازی درونی و ترویج هویت برند در سازمان نیاز ندارد. به همین خاطر بحث برندسازی درونی را تنها در مدل‌هایی مشاهده می‌کردیم که برای سازمان‌های ارائه‌کننده خدمات (مانند بانک‌ها و شرکت‌های گردشگری) طراحی شده بودند. اما با پیشرفت این دانش معلوم شد که مشتریان به‌صورت بالفعل دارای تجربیاتی از خدمت یا محصول برندمی‌شوند که آمیختگی شدیدی با عوامل انسانی دارد. قضیه زمانی پیچیده شد که تحقیقات نشان داد تجربیات حاصله از خرید محصولات هم قابل جداسازی از رفتارها و برخوردهای کارکنان برندها نیست.
امروزه برای خرید ساده‌ترین نوع محصولات هم ما با عوامل انسانی رو‌به‌رو هستیم، از عوامل واحد سی.آر.ام (برای مثال کسی که در صفحه اینستاگرام شرکت، جواب مشتریان را می‌دهد) گرفته تا کارکنانی که محصول را درفروشگاه‌ها عرضه می‌کنند. اینجاست که متغیر
